Dziecko, które czuje się bezpiecznie, kochane, to dziecko któremu rodzice wyznaczyli granice. Zdrowe granice są wtedy, gdy dziecko szanuje nasze zdanie, zna i przestrzega zasady obowiązujące w domu. Zdrowe granice zapewniają komfort osobie je stawiającej a przy tym nie ranią innych ludzi. Takie granice nie są ani zbyt luźne, ani zbyt sztywne. Powinny być elastycznie dopasowane do sytuacji, emocji czy samopoczucia. Aby dbać o dobre relacje ze swoim dzieckiem należy:
- poznać swoje granice: zanim nauczysz dziecko granic powinieneś/powinnaś sam/sama o nie zadbać; przyjrzeć się temu czego potrzebujesz, co jest dla Ciebie ważne, jakimi wartościami kierujesz się w życiu; poznaj to, na co się zgadzasz a na co nie;
- komunikuj swoje granice: jeśli nie pokażesz otoczeniu swoich granic, yo ludzie nie będą wiedzieli, gzie przebiegają i jak mają postępować, żeby ich nie przekroczyć;
- naucz się rozpoznawać ataki na twoje granice; jeśli czujesz trudne emocje (smutek, złość, zdenerwowanie) to oznacza, że twoje granice są przez kogoś przekroczone;
- zastosuj techniki asertywności: czyli miej swoje zdanie niezależnie od innych ale okazuj przy tym szacunek innym;
- pielęgnuj swoją odrębność: nie poświęcaj się tylko dla innych ale zadbaj także o siebie;
- poznaj granice bliskich ci osób: przez odmowę inni pokazują Ci swoje granice;
- dbaj o równowagę w Twoich relacjach: zauważaj potrzeby innych;
- nie bój się emocji: stawiając i egzekwując granice, trzeba przygotować się na różne emocje- zarówno własne, jak i po stronie rozmówcy.
W wyznaczaniu granic swojemu dziecku  dobrze jest stosować komunikaty typu ,,ja”, które oznaczają wyrażanie swoich uczuć i zwracanie dziecku uwagi na złe zachowanie oraz przedstawienie naszych oczekiwań.
Poniżej przedstawię kilka przykładów:
- Synku, jest mi przykro bo znowu masz bałagan w pokoju, proszę posprzątaj.
- Córko, czuję złość ponieważ źle się zachowujesz a chcę byś się uspokoiła.
- Dzieci, jestem zdenerwowana bo krzyczycie na siebie, proszę o ciszę.
Im prędzej wprowadzimy zasady w domu tym lepiej. Już od dwulatka można żądać by nam pomagał w prawie wszystkich pracach domowych. Pięciolatek ma już ukształtowany charakter i w tym wieku już późno by egzekwować zasady.
Pomoc w egzekwowaniu zasad jest w/w zasada asertywna. Nie bądź bierny, gdy dziecko krzyczy lub bije. Naucz się mówić ,,stop” bo to uczy granic.
Opracowała :  Izabela Pawlak – mgr psycholog